Lycopeen is een krachtige antioxidant die bijzonder goed in staat is vrije radicalen te vernietigen. De vrije radicalen zorgen voor een versnelde veroudering van het lichaam en dragen vaak bij aan het ontstaan van hartkwalen, de ziekte van Alzheimer en kanker.
Lycopeen is een rode carotenoïde, de stof die veel groenten en fruit, met name tomaten, hun rode kleur geeft. Ook wortelen, watermeloenen, papaja’s en grapefruits bevatten aanzienlijke hoeveelheden van deze carotenoïde.
Functies lycopeen
Hoewel deze plantenstof zeer nuttig is voor de gezondheid, is het geen noodzakelijke voedingsstof om te kunnen overleven. Voorlopig onderzoek impliceert dat het kan helpen bij het voorkomen van hart- en vaatziekten, atherosclerose en zelfs borst- en prostaatkanker.
Ook lijkt de meest krachtige carotenoïde waardevol ingezet te kunnen worden tegen singletzuurstof, een zeer reactief zuurstofmolecuul dat een primaire oorzaak kan zijn van huidveroudering.
Lycopeen is vooral aanwezig in de celmembranen en speelt een belangrijke rol bij de handhaving van de celintegriteit wanneer deze te maken krijgt met vrije radicalen.
Symptomen lycopeentekort
Lycopeen is een geen voorloper van vitamine A, een zogenaamde pro-vitamine, dus tekenen van vitamine A-tekort zijn niet van toepassing. In feite zijn directe symptomen van een tekort moeilijk te onderscheiden, maar een chronische te lage inname kan leiden tot chronische ziekten zoals hartkwalen en verschillende soorten kanker.
Hoeveel lycopeen?
Lycopeen is een carotenoïde en hoewel er is geen dagelijkse aanbevolen hoeveelheid geldt, adviseert bijvoorbeeld dr. Weil een gemiddelde dagelijkse inname van 9 mg voor een volwassene en 3 mg voor een kind. Wanneer men volgens de kleuren van de regenboog eet, dus ook rood fruit en groenten, dan kan men er in de regel vanuit gaan dat men voldoende binnenkrijgt.
Bronnen van lycopeen
Voedingsmiddelen die zijn gebaseerd op tomaten zijn volgens het Linus Pauling Institute de beste bronnen. Aangezien carotenoïden vetoplosbare voedingsstoffen zijn, is de opneembaarheid het best indien de consumptie wordt gecombineerd met vet, zodat het lichaam deze beter kan absorberen. Door de saus of pasta te verhitten (of vaak is deze tijdens het bereidingsproces al verhit geweest), sneuvelen de celwanden, waardoor de lycopeen beter beschikbaar wordt.
Tomatensaus, pastasaus, soepen en sappen bevatten meer van de stof dan de verse groente. Een blikje tomatenpasta voorziet het lichaam van maar liefst 75 mg lycopeen, vergeleken met 5 mg in twee rauwe tomaten.
Ook watermeloen, grapefruit, guave, abrikozen en papaya bevatten lycopeen, maar in aanzienlijk lagere hoeveelheden dan tomaten. Je kan aanhouden: hoe roder de tomaten, hoe hoger de concentratie.
Meer informatie over lycopeen en andere carotenoïden vind je op de website van het Linus Pauling Institute.