De Ziekte van Hashimoto is een schildklierziekte, waarbij het afweersysteem zich richt tegen de schildkliercellen. Deze cellen gaan kapot en de schildklier gaat steeds langzamer werken en produceert steeds minder schildklierhormonen. Er ontstaat hypothyreoïdie, een andere naam voor een trage schildklier.
Oorzaak van de Ziekte van Hashimoto
De oorzaak is een auto-immuunziekte. Hierbij keert het natuurlijke afweersysteem zich tegen de eigen lichaamscellen, in dit geval de cellen van de schildklier. De schildklier produceert steeds minder schildklierhormoon. Dit proces verloopt zeer langzaam, zodat de klachten geleidelijk ontstaan naarmate de schildklier minder hormoon afscheidt. Het is onduidelijk waarom het menselijk afweersysteem zich tegen de schildkliercellen richt. Wel is bekend dat er sprake kan zijn van een erfelijke aanleg en met andere auto-immuunziekten kan samenhangen. De Ziekte van Hashimoto komt vaker bij vrouwen dan bij mannen voor.
Verschijnselen bij de Ziekte van Hashimoto
De verschijnselen bij de Ziekte van Hashimoto zijn het directe gevolg van een verminderde schildklierwerking en dus te weinig schildklierhormoon. De ernst van de klachten is afhankelijk van de mate waarin de schildklier nog functioneert en de snelheid waarmee de schildklier is achteruitgegaan. Meestal gaat de schildklierfunctie zo langzaam achteruit dat patiënten nauwelijks iets merken.
Klachten die kunnen ontstaan ten gevolge van Hashimoto zijn:
- Vermoeidheid
- Kouwelijkheid
- Minder frequente menstruatie
- Gewichtstoename
- Haaruitval
- Een dikkere en drogere huid
- Trage stoelgang
- Pijnlijke en verkrampte spieren
- Tintelingen in handen en voeten
Vaak treedt bij de Ziekte van Hashimoto ook struma op. Struma is een vergrote schildklier. Dit leidt soms tot lokale klachten, zoals moeilijker kunnen slikken of een beetje een benauwd gevoel.
Hoe wordt de diagnose Hashimoto gesteld?
De diagnose wordt gesteld aan de hand van een uitgebreid bloedonderzoek waarbij naast de schildklierwaarden (T3 en T4) ook de antilichamen kunnen worden gemeten.
De behandeling van de Ziekte van Hashimoto
De reguliere gezondheidszorg behandelt Hashimoto door pillen met levothyroxine, T4 voor te schrijven. In de complementaire geneeskunde maakt men vaak gebruik van LDN (Low Dose Naltrexon) en/of bio-identiek schildklierhormoon, zoals bijvoorbeeld Armour. Daarnaast wordt er veelal vitamine- en mineralensuppletie voorgeschreven om de talloze lichaamsfuncties in verband staan met de schildklier, te ondersteunen. Patiënten met de ziekte van Hashimoto geven vaak aan veel baat te hebben bij een gluten- soja- en zuivelvrij eetpatroon. Met name gluten vormen een risicofactor voor Hashimoto-patiënten aangezien de structuur van gluten vrij veel op die van schildklierhormonen zou lijken. Indien men gluten zou eten, valt het immuunsysteem de gluten aan, maar ook de schildklier.
